Jeroen is in maart jarig en dat is wel reden voor een feestje! Jeroen zijn ouders komen het weekend bij ons op bezoek, we hebben er zin in. Zij zijn erg benieuwd naar ons plekje. Uit school rijden we gelijk door en ontmoeten we hen vlakbij het hotel. We lopen gezellig door het stadje en er is nog kermis ook. Dat vinden de kinderen leuk, lekker botsen in de botsauto’s en daarna lekker uiteten bij een leuke bistro. Tessa herkent de mevrouw die in ons dorpje een bakkerij heeft, dan zal het wel lekker zijn! Leuk dat we al mensen gaan herkennen 😉
Bij een verjaardag hoort een taart! Dit keer heb ik een monchoutaart gemaakt. Hij ziet er leuk uit he! Hij smaakte ook heerlijk! Er was alleen, één kleine maar…..
De taart bleef zacht… Ik had Nederlandse Bastogne koek op de bodem. Voor de vulling had ik Franse roomkaas en slagroom gebruikt. Dus waar het aan gelegen heeft? Joost mag het weten.. of in dit geval Francois of Victor misschien. We hadden wel bedacht dat het een extra reden is om gewoon zomaar een keer monchoutaart te maken, want ja we willen hem wel mooi kunnen aansnijden en op een bordje kunnen serveren.
Naar de brievenbus gaan is een feestje! Wel het sleuteltje meenemen, anders moet je nog een keer lopen. Wie mag er post halen? Iris was vandaag de gelukkige en er was verjaardagspost! Dat is toch leuk! Die week kwam er nog meer post, zo bleef Jeroen de hele week een beetje jarig. Super leuk om steeds post te krijgen. De postbode weet onze brievenbus goed te vinden, toch komt ze heel soms de post nog aan huis brengen. Tessa had pas een hele grote envelop gekregen, die werd dus speciaal tot de deur gebracht, heel leuk! 
De paden op de lanen in, vooruit met flinke pas. De kinderen hadden er zin in, ze renden vooruit en wilden alles laten zien. “Kijk hier, Oma!, Ga mee naar het meer opa, We willen dat pad ook nog doen”, gelukkig zijn opa en oma er het hele weekend dus we hoeven niet alles tegelijk te doen. Bobbi was ook mee en ze kon het goed vinden met Louis. De honden hebben wat afgerend en gespeeld.
In het dorp houden we Jeroen zijn verjaardagsetentje! Het was super lekker! En vooral heel gezellig. Lekker ontspannen genieten van ja wel, Bitterballen! Hier hebben ze ook nog frikandellen dus de kinderen zijn helemaal blij met deze lekkernijen! Oké, ik zal het opbiechten, wij hebben bij de drankjes ook wat bitterballen besteld, want als ze dan te krijgen zijn dan moet je er ook van genieten! Jeroen werd bij het dessert spontaan verrast met een fontein op zijn ijsje, waarop het hele restaurant, Lang zal ze leven zong! Echt? Nee ze zongen Joyeux Anniversaire… Dat is ons eerste franse liedje wat we hebben gezongen, kunnen we die ook weer afvinken.
Er zat nog wat regen in de lucht en dat viel allemaal naar beneden. Tijd om binnen te blijven. Dennis pakte meteen het schaak- en dambord erbij en er werden gezellig spelletjes gespeeld. Oma is stiekem heel goed in schaken. We hoorden hoe ze dat geleerd heeft en gelukkig wilde oma alle geheimpjes verklappen aan Dennis. Dus pas maar op als je eens met Dennis gaat schaken!! Tessa had met skivakantie leren dammen van Opa Blom en nu opa Waldhober er was kon de damles worden voortgezet. Iris vindt Doolhof een heel leuk spel, dat speelde zij met ons. We zijn de hele ochtend zoet geweest want daarna wilden de kinderen ook nog wisselen.
Daarna klaarde het weer op en is het tijd voor een wandeling. Dennis praat opa bij. Hij heeft dan heel wat te vertellen. Leuk mannen onder elkaar.
Het weer klaarde niet een beetje op, het werd gewoon super zonnig weer, echt heerlijk! Na al het poetsen van de paarden vonden we het tijd om eens te gaan paardrijden. Wie krijgt de eer om dat uit te proberen? Dat ben ik! Dus eerst nog wat onwennig, maar Spirou is een heel braaf paard en na wat los stappen en draven staan er nog een paar enthousiastelingen te wachten, die willen ook even rijden. Omdebeurt allemaal op Spirou. Spirou vindt het allemaal prima, dus dat is fijn. Nog wel even wennen aan alle fransen namen voor stap, draf en galop. We hebben nu in de bak gereden, maar over een tijdje hopen we ook buitenritten te gaan rijden, nu al zin in.
Dennis is vastbesloten om konijnen te gaan houden, hij is erg druk met het konijnenhok. Hij is nu nog bezig met het binnen verblijf en als dat klaar is dan komt er nog een buitenverblijf aan vast. Het leuke is dat hij alles zelf doet! Hier schroeft hij latten op het frame. Hij wil het hok ook nog een leuk kleurtje geven, ik ben benieuwd welke kleur het gaat worden.
Na alle leuke dingen in het weekend komt de maandag er ook weer aan en dan moeten we om 8.00 uur weg zodat we op tijd op school zijn. De deur gaat 10 minuten van te voren open dus het is fijn als we op tijd zijn. De kinderen zien er weer als een berg tegen op. Ze krijgen weer een briefje mee voor in hun jaszak en een briefje voor in de tas. Ik heb zoveel complimentenkaarten, pluimpjes of andere setjes verzameld, nu komen ze goed van pas! Als ik nog even inspiratie nodig heb. We tekenen ook de hartjes op onze handen en we herinneren ze tijdens de autorit nog aan het gesprek wat we hadden, na de eerste week, toen vroegen we, welk cijfer geef je deze week? De één maakte onderscheid tussen de eerste twee dagen en de laatste twee dagen van de week. Toen wisten ze immers al hoe een dag op school er uit zag, dat gaf een veilig gevoel. De ander gaf juist aan dat er onderscheid was tussen de ochtend, dat geef ik een 4 want dan moet ik veel zelf doen en taal en rekenen vind ik heel moeilijk. Na de lunch doen we ook creatieve dingen en Engelse les, of ik mocht nog naar de andere klas, omdat er dan een wisselmoment is en dat geef ik een 8,5. Zo knap hoe ze dit al kunnen benoemen, en dit geeft ook hoop, sommige momenten zijn dus niet fijn of gewoon niet leuk, maar daarnaast zijn er ook leuke momenten gedurende de dag. Ze hebben veel pauzes op school, ze komen elkaar wisselend tegen. Heel fijn om te horen dat ze zo lief en zorgzaam naar elkaar toe zijn. Als de één het moeilijk heeft dan is de ander er met een troostend woord of gebaar. Iris zoekt in de pauzes vaak naar spulletjes voor mij. Zo krijg ik iedere dag mooie veertjes, takjes en steentjes.
De tweede week en zelfs de derde week vliegt voorbij. Het gaat met ups en downs, ze wisselen elkaar ook vaak af. Het kost ze veel energie en uit school hebben ze hele verhalen. Dat is zo leuk, ze vertellen bijna alles. Ook dat ze bijna ieder dag uit de klas worden gehaald om met een leraar frans te oefenen. Ze oefenen dan gesprekjes met elkaar; Is dit een pen? Nee, dit is een gum. Mag ik de gum? Ja, alsjeblieft. De ene keer mogen ze met zijn drieën maar soms ook een andere samenstelling, want de twee andere Nederlandse kinderen krijgen ook dezelfde lessen. Ik zag op foto’s van een klassenactiviteit de tekst erbij staan; niet alle kinderen zijn in de klas, sommige krijgen begeleiding omdat “zij nog beter frans moeten leren”, dat vond ik mooi gezegd. Dennis, Tessa en Iris vragen iedere dag ook een gelinieerd briefje mee naar school, daar maken ze aantekeningen op, woorden die ze horen, en op willen zoeken, of juist wat ze hebben geleerd en willen onthouden. Ze hangen ze met magneetjes op de koelkast. Dat wordt een heel kunstwerk.
Er is ook iedere dag huiswerk, de agenda die ze mee moesten nemen wordt echt gebruikt. De juf schrijft het er vaak voor ze in. En ze krijgen aangepaste opdrachten dus het is niet heel veel werk, het moet alleen in je systeem dat je het wel doet. Iris mocht kledingstukken oefenen, Tessa een aantal keer sommen, Dennis de tafel van 6 in het frans opzeggen en een aantal regels van een gedicht. Ook zit er vaak in het schrift een stempel: Handtekening van de ouders; dus we kijken iedere dag alle schriften door, zodat we niets missen.
Hier een foto van een mooie avondlucht; je ziet de maan prachtig aan de hemel staan en de contrasten tussen het blauw en avondrood.
In Frankrijk missen we de krentenbollen. Die kan ik ook wel zelf maken dacht ik, ook al heb ik het nog nooit gedaan. Op internet naar een recept gezocht, de benodigdheden had ik in huis. Bloem, water, gist etc. en krenten /rozijnen. De eerste keer had ik de vruchten door het deeg laten malen, dan werden ze nogal fijn. Het smaakte wel naar meer, dus toen ze al na twee dagen op waren, heb ik het nog een keer gemaakt. Nu heb ik eerst het deeg een keer laten reizen, daarna de rozijnen en door gekneed en toen bolletjes gemaakt. Daarna nog even de bolletjes op de bakplaat op onze kachel gezet, daar rijst het deeg echt goed op!! Deze kachel blijft ook lang warm. Als we ’s morgens op komen geeft hij nog een hele fijne behaaglijke warmte af. 
De Krentenbollen waren goed gelukt, ze waren wel wat stevig, meer rozijnen-brood-bollen, dus ik ga het nog verder ontwikkelen. Als ik de perfecte krentenbol heb laat ik het je weten!