Het was spannend om op kamp te gaan. In het weekend hadden we de tassen al ingepakt. Wanneer wij op dinsdag thuis komen, gaat Tessa de dag erna op kamp. We hadden een uitgebreide lijst gekregen met wat er mee moet. Heel handig, briefje erbij, spullen pakken en afvinken maar. We leerden gelijk weer nieuwe woorden: un doudou, dat woord, wordt gebruikt voor je knuffeltje. Dat was al een meevaller; dat hun knuffel mee mocht.
Ik mocht naast Iris in de bus zitten. We hadden al snel contact met andere kinderen om ons heen. Nu kreeg ik ook gezichten te zien, want Iris had het wel over namen van kinderen, maar wie zijn ze? Op het kamp mocht ik ook steeds mee met het groepje van Iris, gewoon als extra. Heel leuk! Het programma was vooraf al bekend gemaakt. Eerst gingen we ons installeren. De jongens + begeleiders sliepen beneden. De meiden en hun begeleiders sliepen boven. Op alle kamers/zalen stond een kaartje met daarop de namen. Ieder kind moest zijn eigen bed op maken; er werden hoeslakens, kussenslopen en dekbedovertrekken uitgedeeld. De jongste kinderen hadden hier nog niet zoveel ervaring mee, dus het was wel handig een extra moeder erbij. Ik ben dan ook diverse bedden nog even langs gelopen om de overtrekken lekker in te stoppen of de dekens recht te leggen. Als ik dan toch mee ben, wil ik me ook nuttig maken.
Er waren leuke activiteiten! We gingen eerst een wandeling maken om het terrein te verkennen. De eerste dag had iedereen een eigen lunch pakketje mee genomen, heel handig. ’s Middags mocht Iris haar groepje zeilen. Ze kregen een wetsuit aan. Het was leuk om te te maken. De uitleg was dus in het Frans, ik kon nu ervaren hoe het voor de kinderen is. En ik heb extra respect voor ze gekregen, want na de uitleg ga je het bootje in en moet je gaan zeilen. Ik ging ook met twee kinderen in een bootje, ik hoopte maar dat zij het wel helemaal hadden begrepen, want ik had nog nooit gezeild.. 😉 Gelukkig ging het goed en konden we netjes een rondje maken om de gele boei. Daarna moesten we nog terug en dat was een lastiger verhaal. Gelukkig was de instructeur met een motorbootje op het water en kon hij ons een beetje helpen. Zo mocht iedereen diverse keren op en neer. En al doende leert men, dus zo werd iedereen steeds handiger in het zeilen.
Daarna gingen we Vissen. De meneer die het begeleidde, liet de kinderen eerst met een hengel met een gewichtje er aan oefenen. Bij welk pionnetje komt je gewichtje uit? Hoe werp je ? Heel interessant om te zien. Daarna kregen de kinderen allemaal een eigen vishengel met aas er aan en werd er gevist. Iris had 3 keer een vis gevangen! Wat een geluk. Een Poisson chat, heette de vis. Na afloop kregen we een kaart met alle vissen te zien die hier veel gevangen worden. Hartstikke leuk.


Voor het eten zaten we in de eetzaal en daarna liepen alle kinderen van tafel, wat ging er gebeuren? Oja, ze moeten allemaal naar de wc en hun handen wassen. Er stond een leerkracht bij het handen wassen en er werd op toegezien dat iedereen dit uitvoerig deed. We kregen zoals het in Frankrijk gewoon is -ook al ben je dus op kamp- toch een drie gangen menu, Meloen met rauwe ham, Worst en puree en een lekker toetje. De kinderen bleven ook allemaal netjes aan tafel zitten. De enkeling die van tafel wilde gaan, werd meteen toegesproken dat dit niet de bedoeling was. Na het diner legde een leerkracht uit hoe er afgeruimd diende te worden. Bijv. Je brengt je bord naar die plek. Je schuift met je vork het overgebleven eten in de witte bak en daarna gaat het bestek in het rekje. Nu merkte ik hoe fijn het is dat de juf haar verhaal ondersteunde met handelingen.
’s Avonds moesten alle kinderen onder de douche. Ik had het wel gelezen in het programma. Ik was benieuwd of dit ook echt zou gebeuren, want het lijkt me toch een hele onderneming om alle kinderen te laten douchen. Toch ging dit vrij soepel en kunnen de kinderen meer dan we denken. Alle kinderen lagen om 20:30 uur in bed en daarna mocht ik ook een douche nemen. Ik was nog in dubio, wat ik aan zou doen.. mijn pyjama of gewone kleding. Zou er nog een drankje gedronken worden of wat is de bedoeling… Ik trok voor de zekerheid mijn kleren maar aan. Ik sprak later de begeleiders en we bleven gewoon boven bij de kinderen, het is voor veel kinderen toch spannend en zo konden we snel naar de kinderen toe. Dus ik heb maar snel mijn pyjama aangetrokken en we gingen vroeg onder de wol. Ik kreeg overigens een slaap zaal voor mijzelf, dus ik heb heerlijk geslapen.
Het gaf me een fijn gevoel dat er met zoveel zorgzaamheid voor de kinderen gezorgd werd. Woensdag gaat Tessa op kamp, ondanks dat ze al ouder is, is het fijn om te weten dat ze in goede handen is.
Op dag twee begonnen we met het ontbijt. Ik zag wel schaaltjes en er stonden koffie en thee kannen. Ik kon gelukkig bij de andere volwassenen afkijken; de koffie drink je uit een schaaltje. Er werd ook met brood in de koffie gedipt. Dat laatste heb ik dan overgeslagen. De kinderen kregen chocomel en zoete ontbijtgranen, brood en jam. Daarna waren we klaar voor de dag.
Er was ook gelegenheid om gezamelijk in een soort “dagboek” te schrijven. Wat hebben we vandaag gedaan? Wat heb je geleerd? Maak mooie zinnen. En teken er bij. Dit werd klassikaal gedaan en alle kinderen gingen hier meer aan de slag.
Iris kreeg op dag twee nog een vogel observatie les, de meneer die met ons op pad ging, had een grote verrekijker mee. De kinderen kregen een observatieboekje en gingen diverse vogels natekenen en ook het woord erbij schrijven. De kinderen gingen een vogelnest maken in groepjes, hoe zou dat er uit zien? Later mochten ze een kijkje nemen bij een echt nest met eieren. Dit gebeurde in tweetallen om het nest niet te verstoren. Het was er interessant.
’s middags mocht Iris met haar groepje Kanoën, met alle kinderen in een kano en peddelen maar. Toen het wat zwaarder werd begonnen ze liedjes te zingen, en ook hier leren we weer van. ’s avonds kwamen we moe maar voldaan aan. We konden vanuit de bus Jeroen, Dennis en Tessa al zien staan, wat leuk!
We hebben veel te vertellen! Ik kon Tessa ook vertellen hoe het één en ander ging. Pantoffels zijn echt noodzakelijk; iedereen trekt binnen zijn schoenen/laarzen uit. Wel zo netjes.
Tessa vond het heel spannend maar ging met veel plezier. Ik had bij haar lunch pakketje nog een zakje chips gedaan; bijna alle franse kinderen nemen dat mee als ze een pick-nick hebben. Handig om te weten.
’s avonds kregen we via de schoolapp nog een berichtje met foto’s. Ik zag direct dat Tessa al andere kleren aan had; ze was gevallen op een modderig pad, wat een pech. Gelukkig had ze genoeg kleding mee.
Tessa vertelde later dat ze de eerste nacht heel vroeg waren opgestaan, niemand had een horloge en de kinderen waren wakker. Iedereen had zich aangekleed. Toen ze iemand op de gang tegen kwamen, bleek het 05.15 uur te zijn. Ze moesten heel snel weer terug naar de kamer. Oeps! Tessa leerde ook vissen. Zij had 2 vissen gevangen.

Tessa had veel enthousiaste verhalen, alleen Tessa had nog een uitdaging, ze kwam om 18:30 uur aan met de bus, maar om 19:00 uur moest zij zich alweer melden bij de Balletschool, omdat er dit weekend 3 voorstellingen zijn. Diezelfde avond mocht ze al optreden. Zaterdag heeft ze tot 11.00 uur uitgeslapen thuis, even bijkomen. We hebben genoten van haar optreden. Wat super leuk dat ze mee kon doen met het optreden. Als je dan je kind zo ziet staan op het podium, ben je ontzettend trots!
