We hebben een fijn huis gevonden in de Morvan. Het is 800 km vanaf Nijkerk. Dit wordt het startpunt van ons avontuur. Het is heel ruim en het staat midden in de natuur. We hebben vrij uitzicht op een meertje en weilanden waar zelfs 3 paarden lopen.
We mogen hier zelfs al een nachtje slapen. We worden hartelijk ontvangen door Lambert. Hij geeft ons een rondleiding over het terrein. Het is maar liefst 25 hectare groot! We zijn erg enthousiast over de plek. Het huis is heel ruim en de kinderen beginnen spontaan de kamers te verdelen. Na wat heen en weer gekibbel is er consensus bereikt en heeft iedereen een kamer gekregen. Ze willen tijdens het nachtje proefslapen natuurlijk wel al in hun ‘eigen’ kamer slapen.
Voor het naar bed gaan, nemen we buiten nog een kijkje, het is bewolkt en we zien geen sterren of maan. Het is dan ook pikkedonker. Gelukkig hebben we zaklampen mee. De kinderen gaan lief slapen en wij zitten lekker voor de houtkachel die goed brandt.
De volgende dag worden we uitgerust wakker. We hebben heerlijk, diep geslapen, het was zo stil. Er is zo’n rust. Een nadeel is dat we hier (nu nog) totaal geen bereik hebben. Gelukkig kan dat opgelost worden door op het glasvezelnetwerk aangesloten te worden, of dat snel zal gaan, weten we nog niet, gelukkig wil Lambert ons hier bij helpen.
We genieten nog een paar dagen in de Vogezen, wat we ook een prachtig gebied vinden. We gaan uiteindelijk een dag eerder naar huis, het was goed zo en ineens missen we thuis toch ook heel erg. Mijn zusje is jarig en dit gevoel overvalt ons, iedereen is op het feestje en wij dus niet. Dit zal vaker gebeuren en in het blog wat ik bij wil houden, wil ik alle gevoelens en emoties benoemen, want ook het gemis van dierbaren mag er zijn.
Nadat we thuis in Nederland zijn gekomen, was het overduidelijk dat La Blanche, zoals “ons” huis heet, al een plekje heeft in ons hart. We besluiten de stap te wagen en gaan vanaf januari dit huis huren!
